Yalnızlığımız
Bitpazarlarına
düşmüş kitaplara benziyor yalnızlığımız
kimselerin açıp okumadığı.
bu çizgiler alnımızda uzanan
bir gün bitimidir belki
belki bir gecenin yarısıdır
yastıklarda yırtılmış uykusuz
rüzgarın dallara hicran dokuduğu
kapıların kapalı tutulduğu bir ‘neozoik’te
göğümüzü mavi ışıklarla doldurmalıyız
kurtulmak için beynimizi kuşatan prangalardan
ve
yeniden öğrenmeliyiz,
sevgilere sığınmayı
yüreğimizle ısınmayı yeniden
kar demeden kış demeden…
‘’Neozoik’’ yeryuvarlağının üçüncü zamanı
