YAPMACIKSIZ sıf.
1. içten, doğal olan bir şey için kullanılır; samimi: Yapmacıksız bir yakınlık göstermek.
2. içten, samimi bir kimse için kullanılır: Yapmacıksız bir insan.

♦ be. Doğal bir biçimde, içtenlikli, samimi: Yapmacıksız konuşmak.