YARADILIŞ a.

1. Bir kimsenin doğuştan getirdiği bedensel ve ruhsal özelliklerin tümü; mizaç, huy, tıynet: Onun yaradılışı biraz hırçıncadır.

2. Yaratılmış olan şey; hilkat, fıtrat: Yaradılış garibesi.


—Homeopat. Belirli bir anda, bir kimsenin kişiliğini belirleyen, kalıtsal ya da edinsel özelliklerin toplamı. (Çözülme durumundaki bir kimsede yaradılış onun tepkisel kipliklerinin özgülüğünü belirler, bu da ona gerekli ilaçların saptanmasında büyük önem taşır.) [Bk. arısikl. böl.)



—Tıp Bir kimsede bazı hastalıkların oluşmasını kolaylaştıran ya da prognozunu ağırlaştıran genetik, fizyolojik, dokusal, içsalgısal etmenlerin tümü. (Yaradılışın rolü, diyabetlilerde, alkoliklerde ihtiyarlarda, ağır biçimlere dönüşebilen bulaşıcı hastalıklarda özellikle önemlidir.)


—ANSİKL. Homeopat. Yaradılış kavramı, her an yenilenen değişken bir durum için geçerlidir. Yaradılış, diyatez‘e, yapı'ya, mizaca* sıkı sıkıya bağlıdır, zaman ve mekân içinde işe karışan başka etmenler de önemlidir; birinci planda, geniş anlamıyla çevre olmak üzere bu etmenler dölüt çağından başlayarak etkili olurlar.
Süreğen hallerin homeopatiyle tedavisinde, bedensel ve / ya da ruhsal hastalıklar karşısında, hastanın geleceği üzerinde etkili olabilecek temel ilaçlann saptanmasında, yaradılışın çeşitli bileşenlerinin iyi değerlendirilmesi gerekir.