YARAMAZ sıf. ve a
1. Çok hareketli, ele avuca sığmayan, büyüklerin koyduğu yasaklan dinlemeyen çocuk için kullanılır; afacan, haşan: Bu yaramaz bakalım ne zaman uslanacak?
2. Çapkın.
3. Yaramaz olmak, yaramazlaşmak.
♦ sıf. Uygun ve yararlı olmayan; zararlı, kötü.
—Kuşç. Yaramaz kuş avcı kuş olarak donatılanı ayan avcı kuş.
Kaynak: Büyük Larousse