YARARSIZ sıf.
1. Yararı olmayan, hiçbir işe yaramayan, gereksiz bir şey ya da kimse için kullanılır; faydasız: Yararsız bir yığın nesneyle evi doldurmanın ne anlamı var? Benim için iyi, kötü kimse yok, yararlı ya da yararsız kimse var.
2. Sonuçsuz kalan, amacına ulaşmayan bir eylem, bir davranış için kullanılır; boş, verimsiz: Yararsız bir girişim. Yararsız karşı çıkışlar.
3. Yararsız olmak, bir işe yaramamak, gereksiz olmak: Ağlamanın, dövünmenin yararsız olduğunu sen de bilirsin.
Kaynak: Büyük Larousse