YEKNESAK, -kı sıf. (fars. yek ve nesâk, biçim’den yek-nesak). Esk. Tekdüze, monoton: Yeknesak günler, işler.

♦ be. Tekdüze olarak, monoton bir biçimde: Burada günlerimiz yeknesak geçiyor.

—Esk. mat. TEKDÜZE'nin eşanlamlısı. || Yeknesak müterakıs, monoton olarak azalan dizi. || Yeknesak müteraid, aynı biçimde artan dizi. || Yeknesak mütevaliye, aynı biçimde seri, fonksiyon.