YEKPARE sıf. (fars. yek, bir, tek ve pare, parça’dan yek-pSre). Bir tek parçadan oluşan, tek parça, bütün: Bütün odayı yekpare bir halı kaplıyordu.

—Öto. Yekpare gövde, askı donanımı yardımıyla tekerlekler üzerine oturan karoseri ve şasiden oluşan bütün. (Eşanl. YEKPARE KAROSERİ.)

—Süslem. sant. Yekpare su, birbirine bağlanan motiflerden oluşan su. || Yekpare şemse, deri cildin tümünü kaplayacak biçimde yapılmış şemse.

—be. Tek parça, bütün olarak, olduğu gibi: Bir camı yekpare yerinden çıkarmak.