YENİLGİ a.
1. Bir savaşta, bir yarışmada, karşılaşmada uğranılan başarısızlık, onu kaybetme; mağlubiyet: Karşı tarafın ağır yenilgisi. Bu yenilgi ekibimizin hazırlıksızlığına bağlanabilir.
2. Bir girişimde, bir işte başarısızlığa uğrama, bu başarısızlığın kendisi: Ağır bir seçim yenilgisi. Bu senin için bir yenilgi sayılmaz.
3. Yenilgiye uğramak, yenilmek, mağlup olmak: Ş/ddett kış yüzünden o savaşta büyük bir yenilgiye uğramıştık.

—Spor. Sürpriz yenilgi, dereceye girmiş bir oyuncunun, dereceye girmemiş ya da daha alt derecede bir oyuncuyla yaptığı karşılaşma sonunda uğradığı yenilgi; genel olarak, daha zayıf olduğu varsayılan bir rakip ya da bir takım karşısında uğranılan her yenilgi.