YERSEL sıf.
1. Yerle, toprakla ilgili.
2. Bir yerle ilgili, bir yere özgü; yerel, yöresel: Yersel âdetler.

—Astrofiz. Yersel çizgi. Güneş tayfı'nın, Yer atmosferinden kaynaklanan soğurma çizgisi.

—Gezbil. Yersel gezegen, yüksek ortalama yoğunluğuyla belirginleşen, ancak oldukça sıradan boyutlara sahip olan Yer tipi gezegen. (Merkür, Venüs, Yer ve Mars yersel gezegenlerdir.)

—Ruhbil. Yersel belirti, Lotze'un terminolojisinde uzaysal alana ilişkin bir uyarılmada (görme, dokunma) içerilen ve uyartının yerini saptama olanağı sağlayan bilgi.

—Yerbil. Toprakta oluşan.