YETERLİK a
1. Bir iş için gerekli bilgi ve beceriye sahip olma durumu; ehliyet.
2. Bir kimsenin görevini yerine getirebilme gücü, kifayet.
3. Yeterlik önerge si, bir toplantıda görüşülen bir konu üzerindeki konuşmaların yeterli olduğunu ileri süren önerge. || Yeterlik sınavı, devlet gö revine alınmada ya da memurlukta terfi etmede uygulanan sınav.

—Dilbil. Yeterlik fiili, fiilin, -a (-e) bağfıil ekiyle oluşturulan biçimiyle bilmek fiilinin birleşmesinden oluşan ve yeterlik kavramı taşıyan bileşik fiil (yapabilmek [yap-a-bil- mek, söyleyebilmek [söyle-y-e-bilmek]). Olumsuzu -a (-e) bağfiil ekiyle oluşturulan biçime -ma (-me) olumsuzluk eki getirilerek yapılır (yapamamak [yap-a-ma-mak], söyleyememek [söyle-y-e-me-mek]).