YETİNMEK gçz. t.
1. Bir şeyle yetinmek, onu kendisi için yeterli bularak daha çoğunu istememek, isteklerini onunla sınırlamak; iktifa etmek. Ufacık bir kârla
yetinmek. Bir çocukla yetinmek zorunda kaldılar.
2. Bir şey yapmakla yetinmek, yalnızca o hareketi yapmak, onun dışında bir davranışta bulunmamak: Cevap vermek yerine omuz silkmekle yetindi.