YIRTICI sıf.
1. Beslenmek için, içgüdüsel olarak başka hayvanlan parçalayan, yiyen bir hayvan için kullanılır: Kaplan yırtıcı bir hayvandır.
2. Kan dökmekten, insan öldürmekten hoşlanan, acımasız bir kimse için kullanılır: Yırtıcı bir savaşçı.
3. Kavgacı, geçimsiz, sert bir kimse, onun yaradılışı için kullanılır: Hiç kimseyle dostluk kuramayan yırtıcı bir insan.