YOĞURMAK g. f.
1. Katı ya da toz halindeki bir maddeyi çoğu zaman su ya da başka bir sıvıyla karıştırıp elle sıkıp yumuşatarak hamur durumuna getirmek: Kil yoğurmak. Unu sütle yoğurmak.
2. Bir kimseyi bir şeyle (soyut) yoğurmak, düşüncelerine o şeyle belli bir biçim vermek, bir nitelik kazandırmak: Bir kimseyi kinle yoğurmak.
—Mutf. ve Past. Bir kumlu hamurun ya da bisküvi hamurunun malzemelerini, elin ayasıyla ezerek iyice karıştırmak.
—Seram. Kil yoğurmak, seramik yapımında kullanılacak kili hamur haline getirmek.
edilg. f. (yogur-ul-mak >yoğrulmak).
1. Yoğurmak eylemine konu olmak: Hamur bu kapta yoğrulacak, ilerici görüşlerle yoğrulmak.
2. Bir şey içinde yoğrulmak, bir kimseden söz ederken, o şeyle uğraşıp deneyim kazanmak: Güçlükler içinde yoğrulmak.
♦ yoğurtmak ettirg. f. Yoğurma eylemini yaptırmak.
Kaynak: Büyük Larousse
