YORUCU sıf.
1. Bedensel ya da zihinsel yorgunluğa yol açan, yoran bir şey için kullanılır: Yorucu bir iş. Yorucu bir yürüyüş.
2. Can sıkan, bunaltan bir kimse ya da bir şey için kullanılır; bezdirici: Bilmez tükenmez sorularıyla yorucu bir iş arkadaşı. Yorucu bir bekleyiş.