YURT a.
1. Bir kimsenin doğup büyüdüğü ya da yurttaşı olduğu ve duygusal olarak bağlı bulunduğu ülke; vatan: Yurdunu savunmak. Uzun bir ayrılıktan sonra yurduna döndü. Yurdunu çok özlemek.
2. Bir şeyin ilk çıktığı ya da bolca bulunduğu yer: Zeytin ağacının yurdu Akdeniz bölgesidir. Tütünün, kahvenin, futbolun yurdu.
3. Bazı nitelik ve değerleri kendinde taşıyan birçok insanın bulunduğu yer: Edirne pehlivanlar yurdudur.
4. Belli kategoriden olan insanların barındığı, bakıldığı, tedavi edildiği kurum: Öğrenci yurdu. Düşkünler yurdu. Yaşlılar yurdu. Sağlık yurdu.
5. Belli bir alana özgü bir işin öğretildiği kuruluş: Biçki dikiş yurdu.
6. Oturulacak, barınılacak yer; ev, bark:
7. Esk. Sahip olunan arazi; emlak.
8. Yörükler’jn yazın ya da kışın oturduğu yer
9. tutmak, bir yeri kendine yurt edinmek, oraya yerleşmek, bağlanmak.

—Etnogr. -* topakev.

—Moğollar'da ve göçebe Türkler'de birbirine yakın birkaç ailenin çadır halkından oluşan topluluk; bu ailelerin kullanmasına ayrılmış, içinde çadırlarının bulunduğu toprak parçası.

—Eğit. Öğrencilerin barınma, yatma, yemek yeme, çalışma ve dinlenme gereksinimlerini karşılamak üzere devlet, özel kurumlar ya da kişiler tarafından açılan ve yönetilen
kuruluş.