YÜKLÜ sıf.
1. Yükü olan, üstünde yük bulunan: Tomruk yüklü vagonlar.
2. Yapılacak çok işi bulunan, yoğun bir uğraş içinde olan kimse için kullanılır: Bu hafta çok yüklüyüm, senin işi haftaya bitiririm.
3. Yoğun bir biçimde ve aşırı ölçüde çok çalışmayı gerektiren şey için kullanılır, ağır, güç: Çok yüklü bir çalışma takvimi. Yüklü bir program.
4. Pek çok, oldukça fazla: Piyangodan yüklü bir ikramiye kazandılar.
5. Yörs. Gebe, hamile.
6. Arg. Çok sarhoş.
7. Arg. Paralı, Zengin.

—Su ür. kül. Yumurtalarını bırakmaya hazır, yapay üretilen balıklar için kullanılır. (Eşanl. YUMURTALI.)

—Zootekn. Gebe hayvana denir.