YÜKÜMLÜ sıf. ve a.
1. Yükümü olan kimse için kullanılır; mükellef: Bu görevi yerine getirmekle yükümlüsün.
2. Bir kimseye bakmakla yükümlü olmak, onun tüm gereksinimlerini karşılama durumunda bulunmak: Bakmakla yükümlü olduğu kişiler.