YÜRÜTME a.
1. Yürütmek eylemi.
2. Yasaları uygulama işi; icra.
3. Merkezi ve yerel yönetim kuruluşlarının tümü.
4. Yürütme kurulu, bir kuruluşu yasa, tüzük ve yönetmeliklerin hükümlerine göre yönetmekle görevli kurul.

—Anayas. huk. Devlet örgütünde Cumhurbaşkanı, hükümet ve idare tarafından yerine getirilen yönetim işlevi. || Yürütme gücü, hükümet aracılığıyla kullanılan devlet gücü, icra kuvveti. || Yürütme organı, hükümet ya da Bakanlar kurulu. || Yürütme yetkisi, devlet işlerinin görülmesiyle ilgili olarak hükümet tarafından kullanılan yetki, icra salahiyeti.

—Müz. ve Tiyatr. Göstericinin sahnede olduğu kadar sahne gerisinde de düzenli bir biçimde ilerlemesini sağlayan sahne amirinin görevi. || Yürütme projektörü, bir oyuncuyu sahnede yer değiştirirken izleyen projektör.

—ANSİKL. Anayas huk. Yürütme, devletin üç temel işlevinden biridir (ötekiler yasama ve yargı). Anayasa'ya göre yürütme işlevi Bakanlar kurulu'na (hükümete) aittir. Bakanlar kurulu bu işlevinden dolayı yasama organına karşı sorumludur. Klasik parlamenter rejimlerde yürütme ile yasama arasında kesin bir işbölümü vardır. Cumhurbaşkanı yürütme içinde sayılsa da bu işlevinden dolayı sorumluluk, yine Başbakan ve ilgili bakana aittir. Bu nedenle yürütme ya da yürütme organı denildiği zaman asıl kastedilen hükümet ve Bakanlar kurulu'dur. Yürütme ve idare arasında da bir ayırım yapılır, idare yürütme organının teknik nitelikteki işlerini kapsar, idarenin işlevi kamu hizmetlerinin yerine getirilmesidir, idarenin işlevi kamu hizmetlerinin yerine getirilmesidir. Yürütme deyimi daha çok siyasal nitelikteki hükümet işleri için kullanılır. Hükümet (yürütme) ve idare ayırımı işlevsel bir ayırımdır. Organik olarak idare organları yürütmenin içindedir.