VALİD sıf. (ar. veladetten valid). Esk.
1. Baba: "O da üzerine atıldığı vâlidini parçalayarak Izamı hurd ü câvidânisini denize attı" (Mehmet Tevfik).
2. Validi kesîr-ül-mahâmid, övülmeye layık, övülecek nitelikleri olan baba.