VARAKTOR a. (ing. varactor; var, var ve [re]actor, reaktörden). Elektron. Hiperfre- kanslı armonikler üretmeye yarayan yarıiletken öğe.

—AnsIkl. Bir varaktor, epitaksilenmiş bir silisyum kristali üzerinde gerçekleştirilmiş, pasifleştirilmiş PN eklemli bir diyottan oluşur. Düşük düzeyli armonikler üreten ve frekans ikileyicisi ya da üçleyicisi olarak kullanılan varaktorlar olduğu gibi, yüksek düzeyli armonik üreten varaktorlar da vardır. Kimi varaktorlar 10 GHz'lik bir frekansta, 1 VV'lık bir çıkış gücü verebilir ve 5 GHz'den 10 GHz'e geçildiğinde, dönüştürme verimi % 38’e erişir.