VAVEYLA a. (ar. va ve veyi, yazık'tan vaveyla).
1. Çığlık, feryat.
2. Vaveyla kopmak, bir çığlık, bir feryat duyulmak. || Vaveyla koparmak, çığlık atmak; bağırıp çağırmak.

—ünl. Esk. Yazık, eyvah: "Hatunlar paçaları sıvayıp vâveylâ diyerek dağa doğru firar eder oldular" (Cevdet Paşa, XIX. yy)