VAZİFE a. (ar. vazife).
1. Görev: Önemli bir vazifeye atanmak. Askerlik vazifesi.
2. Ödev: Öğrenci vazifelerini düzeltmek.
3. (Bir şeyi) vazife etmek, bir şeyi görev saymak, görev olarak bilmek. || Vazife sahibi, işi gücü olan: Biliyorsunuz, bizler de vazife sahibiyiz, yeteri kadar ilgilenemedik. || Vazifesi mi?, onu ilgilendirmez ya da ona ne? anlamında kullanılır: işçiler iyi çalışıyormuş çalışmıyormuş, onun vazifesi mi? || Vazifesinden olmak, sözkonusu bir kimseyse, görevini yitirmek, görevinden olmak.

—Ask. -> GÖREV.