VEHİM, -hmi a. (ar. vehm)
1. Yersiz korku, kuruntu: İçinde hep bir gün sevgilisinin gideceği vehmi vardı.
2. Yanılsama, aslı olmayan düşünce: Bütün bunlar bir vehimden ibaretti.
3. Vehim etmek - vehmetmek.
4. Vehme kapılmak, vehme düşmek, yersiz ve gereksiz korku duymak, yanlış düşüncelere kapılmak.