VERGİLİUS (Publius Maro), latin şair (Andes, bugün Pietole, Mantova yakınında, I.Ö. 70 - Brindisi İ.Ö. 19). Orta halli bir ailenin çocuğu olduğu sanılır; öğrenimini Cremona, Milano ve Roma'da yaptı; Roma'da epikurosçu felsefe ile ilgilendi ve büyük bir olasılıkla, Appendix Virgiliana' yı oluşturan Culex ve Ciris de içinde olmak üzere ilk şiirlerini kaleme aldı. Yurduna döndükten sonra, Asinius Pollio’nun edebiyat çevresine girdi ve burada şair Galius ile dostluk kurdu. Asinius Pollio'nun himayesi sayesinde, Octavius'un emekli askeılere dağıtmak üzere elkoyduğu topraklarına yeniden kavuştu. Vergilius, Bucotica"sini, Theokritos'un idiller"inden (Eidyllia) esinlenerek İ.Ö. 42 ile 39 yılları arasında yazdı; bu şiirlerinde, çobanları konu alarak, gündelik yaşamı dile getirdi. Bucolica'nın başarısı, zengin Maece- nas ile geleceğin imparatoru Augustus' un himayesi ve dostluğu, şairi o dönemde yeni rejimin en gözde yazarlarından biri yaptı. Bununla birlikte Vergilius, imparatorluk sarayında hiçbir zaman resmi bir görev üstlenmemiş ve hemen hemen tüm yaşamını Napoli yakınlarında satın aldığı bir villada geçirmiştir. 39 ile 29 yılları arasında, köy yaşamının büyük bir freski olan Georgica* adlı yapıtla, 29 yılından itibaren, geniş kapsamlı bir ulusal destan olan Aeneis"i orada kaleme aldı. Vergilius, Yunanistan’a yaptığı yolculuktan döndükten sonra ölünce bu yapıt da yarım kaldı. Vergilius’un yetersiz bulduğu Aeneis'in yok edilmesini istediği söylenir; ancak Augustus’un buyruğu üzerine, destan yayımlanmış ve çok geçmeden de latin dünyasının en önemli yapıtı sayılmıştır. Vergilius’ un ünü de gitgide artmış ve Danta ilahi komedya adlı yapıtında, şairi Cehennem’e inerken kılavuzu yapmıştır Vergilius ününü, yunan modellerinden esinlenerek, ulusal özlemler ile Augustus rejiminin ideolojisini dile getirmeyi başaran yapıtının zenginliğine borçludur Şair, güçlü duyarlığı sayesinde, mitolojik ve bilimsel bilgilerin şiirlerini ağırlaştırmasına izin vermez ve alegoriler, göndermeler ve simgelerden oluşan usta bir düzenlemeyle okuruna, yararlandığı efsanelerin gizli anlamını hissettirir. Vergilius’ un, şiiri doruğuna ulaştırmış bir peygamber gibi görülmesi bu yüzdendir.

Kaynak: Büyük Larousse