VESAYA çoğl. a. (ar. vaşiyyet'in çoğl. ve- sâyS). Esk.
1. Tavsiyeler.
2. Vasiyetler.
—İsi. huk. Vesayayı mûçtemia, bir kimsenin birden çok vasiyette bulunması. (Bu vasiyetler üçe ayrılır:
1. Allah'a ilişkin yapılan hac, zekât, kefaret vasiyetler gibi;
2. kullara ilişkin yapılan vasiyetler;
3. hem Allah'a hem de kullara ilişkin vasiyetler. (Yapılan bu vasiyetler terekenin 1/3'nü aşmıyorsa ya da mirasçılar izin verirlerse yerine getirilir.)
Kaynak: Büyük Larousse