VORTEKS a. (fr. vortex; lat. vortex, -icis, burgaç'tan). Akışkan, mekan. Kimi koşullarda, akış halindeki bir akışkanda ortaya çıkan oyuk burgaç. (Bir vorteks, bir deponun dipte bulunan bir delikten boşalması sırasında gözlenir. Akışın davranışı, çok büyük hızların, parlak bir çekirdek oluşturarak serbest yüzeyin oyulmasına yol açtığı eksen yakınları dışında, kuramsal bir noktasal burgaçtaki gibidir.)

—Mad. oc. Bir siklonda, temizlenmiş suyun boşaltıldığı açıklık.

—Meteorol. Bir alçak basınca özgü, sarmal biçimde bulut kümesi.