ÜLKÜCÜ sıf. ve a. Toplumu ya da insanları daha iyiye götürmek için, ahlaksal, toplumsal, zihinsel vb. düzlemdeki mutlak değerlere inanan ve bir ideale bağlanan kimse için kullanılır; idealist.

—Siyas. bil. Ülkü ocakları dernekleri üye ve yöneticileriyle MHP militanlarına parti öncülerince yakıştırılan (1969, 1980) ve belirli bir ölçüde günümüzde (1989) de kullanım gören ad.

♦ sıf. Ülkücülükten kaynaklanan: Ülkücü görüşler.