ÜRKEK sıf.
1. Çabuk ürken bir kimse, bir hayvan için kullanılır: Tavşanlar ürkek hayvanlardır. Ürkek bir çocuk.
2. Çekingen, sakınımlı bir kimse için kullanılır: Ürkek bir insan.
3. Ürkek ürkek, çekinerek: Ürkek ürkek yanımıza yaklaştı.

— sıf. Korkuyu, çekingenliği belirten bir şey için kullanılır: Ürkek bir bakış. Sorulanları ürkek bir sesle yanıtladı.