ÜZÜNTÜLÜ sıf.
1. Üzüntü, acı duyan bir kimse; bu duygusunu belli eden bir tutum, bir ifade için kullanılır; üzgün: Bizden ayrılacağı için çok üzüntülüydü. Telefonda üzüntülü bir sesi vardı.
2. Üzüntü veren; üzücü: Üzüntülü bir haber.
3. Üzüntü içinde geçen: En üzüntülü günlerimde hep yanımdaydı.