—Edebiyatta Ulama, Aruz vezninde bir sözcüğün sonundaki ünsüzün vezin gereği onu izleyen sözcüğün başındaki ünlüyle birleştirilerek okunması.

—Sesbilgisinde Ulama, Bir dilin kuralına uygun olarak, bir sözcüğün genellikle söylenmeyen son ünsüzünü sonraki sözcüğün ilk ünlüsüyle birleştirerek söyleme. (Örn. koşar adım [koşaradım].)

—Süsleme Sanatında Ulama, Elyazmalarında yazı ve sayfa kenarlarına su olarak yapılan birbirine geçmeli süsleme.

♦ Sıfat, Ulanmış, birbiri ardına eklenmiş.

—Folklorda Ulama, Anadolu'nun bazı yörelerinde gerdek gecesi gelinin hazırladığı sofraya oturan güveyin kucağına verilen sırma işlemeli çevre

—Mimarlık ve Süsleme Sanatında Ulama, Dalgaları andıran bir dizi kıvrımdan oluşan sürekli bezeme.

—Seramikte Ulama, Birbirine bağlı olarak gelişen motiflerle süslü çini.

Koşullara uygun durumda kapalı (uzun) hecenin açık (kısa) okunması için ulamadan yararlanılır. Örn: "Otuz üç yıl bizi korkuttu şeriat diyerek" (M. A. Ersoy). Bu dizenin vezni feilâtün feilâtün feilâtün feilün'dür. “Otuz üç yıl" sözcüklerinin vezin karşılığıdır. Bunun biçiminde okunabilmesi ancak ulamayla (otuz üç yıl) sağlanabilir.