ULUFESİZ sıf. ve a. (ar. 'ulufeden). Kur. tar.
1. Maaş almayan yeniçerilere verilen ad.
2. Uluf esiz acemi, yeniçeri yetiştirilmek üzere toplanmış, ancak daha ocağa alınmamış acemilere verilen ad. || Ulufesiz çavuş, divan çavuşlarından zeamet derecesinde toprak dirliği olanlara verilen ad. || Ulufesiz müteferrika, saray müteferrikalarından zeamet derecesinde toprak dirliği olanlara verilen ad.