ULVİ sıf. (ar. culüw'den rulvi). Esk.
1. Yüce, yüksek: Ulvi hisler.
2. Göksel, göğe ait, ilahi: "Ey tatlı ve ulvi gece! Yıllarca devam eti" (Y. K. Bayatlı).

—Esk. gökbil. Güneş'ten uzaklıkları Dünya’dan fazla olduğu için sanki bütün gökyüzünü dolaşıyoımuş gibi görünen gezegenlere verilen ad.