UMUTSUZ sıf.
1. Umudunu yitirmiş, yaşamdan hiçbir beklentisi olmayan kimse için kullanılır; ümitsiz: Kurtuluşu intiharda bulan umutsuz bir adam.
2. Bir şeyin olmasından, gerçekleşmesinden umudunu kesmiş olan bir kimse için kullanılır: Bu işin yapılacağını sanmıyorum, bu konuda çok umutsuzum.
3. iyileşme umudu kalmayan, kendisinden umut kesilen kim se için kullanılır; ümitsiz; Umutsuz bir has ta
4. Düzelmesi, iyi bir sonuca ulaşması beklenmeyen bir duıum, bir olgu için kullanılır; ümitsiz: Umutsuz bir kanser vakası. Durum, tümüyle umutsuz.