USTURA a. (fara üsfüre'den).
1. Tıraşta kullanılan, çok keskin ağızlı, açılır kapanır çelik bıçak: Sakalını ustura ile tıraş et mek.
2. Arg. Yalan, palavra: Tam bir saat adamın usturasını dinledik.
3. Ustura çalıştırmak, yalan söylemek, palavra atmak (arg.). || Ustura tutunmak, vücudun kimi yerlerindeki gereksiz kılları temizlemek.

—Zool. Ustura midyesi, uzun, dar ve hafifçe kıvrık kavkılı midye (Soten cinsi üyeleri "denizçakısı” ortak adıyla anıldığından bu hayvana denizçakısı dendiği de olur. Bil. a. Solen ensis; denizçakısıgiller familyası.)

—ANSİKL. Ustura eski çağlardan bu yana kullanılan bir tıraş gerecidir, ilk örnekleri alttan ve üstten perçinli iki parçadan oluşan, bronzdan yapılmış bir lama biçimindeydi. Bugün de kullanılmakla birlikte giderek yerini tıraş bıçağı ve elektrikli tıraş makinesi almıştır.