UŞAK a.
1. Halk. Çocuk.
2. Bir tamlayanla birlikte kullanıldığında, belirtilen bölgenin halkından olan erkek: Karadeniz uşağı.
3. Parayla tutulmuş erkek hizmetkâr.
4. Bir kimsenin emrinde olan ve aşamalı bir düzende ondan daha aşağı bir konumda bulunan kimse (küçümseme yollu kullanılır): Ben sizin uşağınız değilim.
5. Çıkar amacıyla bir kimseye, bir yetkeye yaltaklanan kimse: iktidarın uşakları.

—Fiyat. Komedi uşağı, tiyatroda eski rol sınıflamasına göre becerikli ve kurnaz uşak rolü. (Bk. ansikl. böl.)

—ANSİKL Tiyat Komedi uşağı. Yunan ve latin komedilerindeki kölenin belirgin özelliği olan kurnazlığı ve entrikacılığı devralan komedi uşağı, XVII. ve XVIII. yy. transız sahnesinde önemli bir yer tuttu. Bu tip, Commedia dell’arte'deki zanni'üen kaynaklanan ve Arlecchino, Pierrot, Mezzettino maskeleri altında ortaya çıkan İtalyan komedisi uşaklarından etkilenmişti. Sırdaş ve olayların iplerini elinde tutan kişi olarak uşak, yarattığı ya da karışmış bulunduğu durumlardan çıkar sağlamaya bakar. Yiyip içmeye, paraya ve cinselliğe düşkündür, karşısına çıkan tüm fırsatları değerlendirir. XVIII. yy.'da, kimi zaman Beaumarchais'nin Figaro kişisinde olduğu gibi, daha uyanık, daha gözüpek ve toplumsal konumlar konusunda daha bilinçli uşak tiplerine rastlanır.

UŞAK, -kı a. (fars. uşak). Esk. kim. Amonyak.