UTANGAÇ sıf.
1. Ürkeklik, çekingenlik, kendine güvensizlik vb yüzünden başka kimselerin yanında rahat konuşup özgürce davranamayan bir kimse için kullanılır; sıkılgan, mahçup: Utangaç bir genç kız.
2. Utangaçlığı ortaya koyan bir şey için kullanılır: Utangaç bir bakış, bir gülüş.
Kaynak: Büyük Larousse