UYAR (Turgut), türk şair (Ankara 1927 - İstanbul 1985). Bursa Askeri lisesi'nı (1946), Askeri muamele memurları okulu' nu (1947) bitirdi. Personel subay (1948 -1958), Türkiye Selüloz ve kâğıt sanayii An kara şubesi nde memur (1958-1968) olarak çalıştı; emekliye ayrıldı. Ataç'ın önsözüyle ("Bilmem yanılıyor muyum Turgut Uyar'ı iyi bir şair saymakla? Hiç sanmıyorum. Ne olursa olsun, onun için atıyorum zarımı.") yalınlanan Türkiyem (1952) kitabı halk şiirinden de beslenerek yer yer ince bir alaycılıkla doğayı, cinselliği anlatıyordu. Dize yapısı, imgeleri, anlatımı bakımından Garip şiirini değiştiren İkinci yeni'nin öncü şairleri arasında yer aldı. İnsan ilişkilerini, günlük yaşamı, cinselliği kuşatan toplumsal baskıların sergilendiği şiirini doğa, yabansı yaşam, Kutsal Kitap, tarih gibi kaynaklar büyük ölçüde besledi; yer yer öyküdestan olaı laklarından yararlandı: Dünyanın en güzel Arabistanı (1959), Tütünler ıslak (1962, Yeditepe şiir armağanı). Divan şiirinin işçiliğinden, sesinden yararlanarak çağdaş yaşamı, güncel sorunları ele aldı: Divan (1970). Dönemin toplumsal-siyasal olaylarından gelen izleri yansıttı: Kayayı delen incir (1981, Behçet Necatigil şiir ödülü). Eriştiği ustalıklarla yetinmeyen, biçimi, anlatımı, imgeleriyle yeniliklere sürekli açık bir şiiri gerçekleştirdi. Bütün şiirlerini Büyük saat (1984, Sedat Simavi vakfı ödülü) kitabında derledi. Çağdaş türk şiiriyle ilgili değerlendirmeleri Bir şiirden (1983) kitabindedir. (Kayn.)