UZMAN sıf ve a (uz dan uz-man).
1. Bilim ya da sanatın belli bir dalında geniş bilgisi olan, o konuda söz sahibi kimse için kullanılır: Şehircilik konusunda yabancı uzmanlardan yararlanmak. Uzmanlar, tablonun sahte olduğu sonucuna vardılar.
2. Bir konuda uygulama ve deneyim yoluyla geniş bilgi, beceri kazanmış, ustalaşmış kimse için kullanılır: Çamaşır makinesi tamirinde tam bir uzmandır o.
3. Çalışmalarını belirli bir tıp dalında yoğunlaştırmış, o dalın hastalıkları üzerinde uzmanlaşmış hekim için kullanılır; mütehassıs: Anestezi uzmanı Bir uzmana muayene olmak.
4. Tkz. Belli bir şeyi yapmaya ya da bir şeye uğramaya alışmış kimse için kullanılır: Uzman dolandırıcı. Biz aldatıla aldatıla bu işin uzmanı olduk.

—Kamu mal. ve Verg. huk Hesap uzmanı, vergi yasalarının uygulanmasını, yükümlülerin hesap ve beyannamelerini denetlemek ve incelemekle görevli Maliye ve Gümrük bakanlığı hesap uzmanları kurulu’na bağlı olarak çalışan devlet memuru. (Flesap uzmanı olabilmek için, sosyal ve iktisat bilimleri okutan bir yüksek öğretim kurumunu bitirmiş olmak ve yarışma sınavını kazanmak gibi koşullar aranmaktadır. Üç yıl hesap uzman yardımcılığında çalıştıktan sonra ehliyet sınavını kazananların hesap uzmanı olarak atamaları yapılır.)

—Tıp. Uzman hekim, devletçe açılan uzmanlık sınavını kazandıktan sonra, uzmanlık eğitimi vermeye yetkili bir hastane ya da enstitüde belirli bir süre, asistan ya da araştırma görevlisi olarak çalıştıktan sonra sınava girip başarı sağlayarak o tıp dalında çalışma hakkını kazanan hekim. (Eşanl. MÜTEHASSIS HEKİM.)