TABAYİ çoğl. a. (ar tabTat'in çoğl fa bâyf). Esk.
1. Yaradılışlar, huylar: "işte bu da galebe edilmesi lâzım gelen tabayii muzırreden biridir" (Baha Tevfik).
2. Tabayii ahalii âlem, dünya halkının yaradılışları. || Tabayii ziruh, insanların yaradılışları.
Kaynak: Büyük Larousse