TABİYE a (ar. tacbiyye). Esk. Yerleştirme, hazırlama.
—Ask. tar. Tabiye üc-ceyş,
osmanlı ordusunda birliklerin başarıya ulaşmak amacıyla en etkin biçimde kullanılması işine verilen ad. (Günümüzde "tabiye” yerine, "taktik" sözcüğü kullanılmaktadır.
Kaynak: Büyük Larousse