TAGAYYÜR a. (ar. gayr’dan tağayyür) Esk.
1. Değişme, başkalaşma.
2. Bozulma; “Yetmiş seneden beri alışmış olduğu halin bu surette tagayyüründen pek ziyade müteessir olmuş" (Ahmet Rasim).
3. Renk değiştirmek.
4. Tağayyür etmek, değişmek, başkalaşmak.