TAGORE (Rabindranath), hintli yazar (Kalküta 1861 - Santiniketan, Batı Bengal,1941). Kültürlü ve sanatçı bir ailenin on dördüncü çocuğuydu, çok genç yaşta okul baskılarına karşı çıktı. Daha on bir yaşında, babasının Santiniketan’da yaptırdığı evde inzivaya çekildi ve 1878de hukuk öğrenimi görmek üzere ilk kez İngiltere’ye gitti, burada daha çok avrupa edebiyatı ve müziğini öğrendi. Kardeşlerinden ikisinin 1876'da kurduğu edebiyat dergisi Bharatf de bu geziyle ilgili anılarını Yurop-Pravasir Patra (1881) adıyla yayımladı. Le Gdnie de Valmiki (fr. çev.) ve la Chasse tragiçue (fr. çev.) [1882] adında iki müzikli oyun ve bir dizi şiir (/es Chants du orbpuscule [fr çev.], 1882) yazdı. Bir tarihsel romanı {la Foire de la reine nouvelle öpousde [fr. çev.], 1883) bitirdiği sırada, kendisine Chants de l'aurore (fr. çev.) [1883] adlı kitabında yer alan "Çağlayanın uyanışı” şiirini esinlendiren gizemli bir serüven yaşadı. Yine 1883'te kendi kasfından 10 yaşında bir kız çocuğuyla evlendi ve babasından ailenin yönetimini devraldı. Bundan sonra vaktinin büyük bölümünü sık sık çıktığı Bengal yolculuklarına ayırdı, 1890’da bir süre Ingiltere’de kaldı. Çitra (1896), Ksanika (1900) adındaki şiir kitaplarıyla Kacha et Devayani (fr çev.) [1894] adlı dramı bu dönemden kalmadır.
1901 aralığında, düşünce özgürlüğü ve uyumlu eğitim düşünü kuran Tagor, Santiniketan okulu’nu açtı. Ama karısının (1902), kızlarından birinin (1903), en iyi tilmizi şair Satir Çandra Roy’un (1904), babasının (1905), en küçük oğlunun (1907) art arda gelen ölümleri onu çok etkiledi. Bununla birlikte, Hindistan’ın bağımsızlığı konusunda düşüncelerini açığa vurarak siyasal tutumunu belirtmekten de kaçınmadı (Svadeşi Samac, 1904). 1910’da bir romanı (Gora) çıktı ve 1912’de Gitanjali adlı kitabı Londra’da İngilizce olarak yayımlandı: Andrö Gide bu kitabı TOffrande lyrique (1913) adıyla hemen fransızcaya çevirdi. Ünü gittikçe artan Tagor (1913’ te Nobel edebiyat ödülü’nü aldı) İngiltere ve ABD’de konferanslar verdi (Sadhana, 1912; la Religion de l'homme [fr. çev.], 1930). Birinci Dünya savaşı, siyasal düşüncesinin kesinlik kazanmasını (özellikle Japonya gezileri sırasında sakıncalarını gördüğü aşırı bir milliyetçilikterT kuşku duyuyordu) sağladı. 1921 sonunda Santiniketan'da uluslararası Visva Bharat üniversitesi kurdu. O zamandan sonra yaşamının büyük bölümünü çeşitli ülkttse yaptığı çok sayıda yolculukla geçirdi, bu arada pek çok edebiyat ürünü verdi, ra- manlar, dramlar {le Cyde du printemps (b çev.], 1916; Muktadhara, 1922), şiirler {The Fugitive, 1918), çocukluk anıları (En ce tempslâ [fr. çev.], 1940) yazdı.