TAHİYE ya da TAHİYET a. (ar. tahiy- ye, tahiyyet). Esk.
1. “Allah ömür versin” biçiminde selamlama.
2. Mülk, mülkiyet.
—İsi. Tahiyet ül-mescit,
camide vakit namazları dışında, mabede saygıyı göstermek ve Tanrı hoşnutluğunu kazanmak amacıyla kılınan, en az iki rekâtlı nafile (fazladan) namaz.
Kaynak: Büyük Larousse