TAHKİR a. (ar. tahdit).
1. Bir kimseye, bir şeye hakaret etme, o kimseyi, o şeyi aşağılama, alçaltma: Çeşitli tahkirlere hedçl olmak.
2. Bir kimseyi tahkir etmek, hakaret etmek, aşağılayıcı, onur kırıcı davranışlarda bulunmak.
3. Bir şeyi tahkir etmek, ona hakaret etmek, aşağılamak: ilgili yasa uyarınca bir kurumun manevi şahsiyetini tahkir ve tezyif etmekten yargılamak.
4. Tahkire uğramak, aşağılanmak, hakarete uğramak.
Kaynak: Büyük Larousse