TAHRİC a. (ar. hurucdan tapric). Esk.
1. Çıkarma.
2. Öğrenciye diploma vererek mezun etme.
3. Hz. Muhammet’in sözünü ilk rivayet edeni bulma.

—isi. huk. Kuran’dan ya da başka şeri kaynaklardan yararlanarak bir hukuk kuralı ortaya koyma. || Tahrici menat, kıyas nedenini, yani Kuran, sünnet ve icma ile belirlenen hukuki hükümlerin nedenini ve amacını belirleme.