TAİFE a. (ar. tarife). Esk.
1. insan topluluğu.
2. Kavim, kabile: "Kureyş taifesi fikr Cı endişeye dûçâr oldu" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
3. Tayfa.
4. Taifei bagiye. isyankârlar. || Taifei cemile, taifei nisa ya da taifei nisvan. kadınlar. || Taifei zükûr, erkekler.
—Esk. zool. Familya.
Kaynak: Büyük Larousse