TAKÇE ya da TAKÇA a. (ar. tak ve fars. -çe, küçültme eki'nden /aitçe). Mim. Esk.
1. Zafer takının iki yanındaki küçük kemerlere verilen ad.
2. Küçük pencere.
3. Kapı ya da pencere kemeri.
4. Geleneksel türk evlerinde duvara oyulmuş, kemerli niş. (Çoğunlukla ocağın iki yanında yer alan bu nişler ahşap ya da kâgir olabilirdi. Bunlara kimi yörelerde takça göz de denirdi.)