TAKIR TAKIR be. (yansıma söze.).
1. Takırdayarak ya da takırdatarak: Titreyen dişleri takır takır birbirine vuruyordu.
2. Çok sert ve kuru biçimde: Ekmek takır takır olmuştu. Her taraf takır takır donmuştu.
♦ sıf. Sert ve kuru bir şey için kullanılır: Takır takır bir ekmek.
Kaynak: Büyük Larousse