TAMLAYAN a. Dilbil.
1. Belirleyici öğe.
2. Özgül nitelikli çeşitli bilgilerle donat tığı adı söyleme katmak için, adın önünde yer alan dilbilgisel biçimbirimler sınıfından öğe. (Bk. ansiki. böl.) [Eşanl. BELİRLEYEN.] || Tamlayan durumu, ad çekimli dillerde, iki ad arasındaki bağımlılık ilişkisini anlatan ad durumu. Türkçede tamlayana getirilen -(-n-)-IN (-in, -un, -ün) eki, bu durumu belirtir (kapı-n-IN mandalı). Yalnız birinci kişi adılı ben ve biz tamlayan durumundaim ekini alır (ben-İM babam). [Eşanl. GENETİF, GENETİVUS.]

—ANSİKL. Dilbil. Ad tamlamalarının birinci öğesi olan tamlayan, tamlananın anlamını sınırlar. Yalın durumda olan tamlayan, daha çok türsel bir özellik taşırken, tamlayan eki aldığında (tamlayan durumu) belirlilik gösterir: kapı mandalı, kapının mandalı. Gösterme, sayı sıfatları, belgisiz sıfatlar ve niteleme sıfatları ve tanımlık da tamlayan kategorisindedir: yeşil koltuk.