TANDIRNAME a. (ar. tennür'dan tandır ve fars. nâmeden).
1. Tandır başında söylenen ya da okunan rnasal.
2. Yararsız sayılan masalların, gerçekdışı bilgilerin (örn. dünyanın öküzün boynuzunda olduğu), boş inançların (örn. sol gözün seyir mesinin üzüntülü habere işaret etmesi) yazılı bulunduğu küçümseme yoluyla ileri sürülen, gerçekte var olmayan halk kitabı.